கிறிஸ்து திரும்பி வருவதற்கு முன், இந்த ராஜ்யத்தின் சுவிசேஷத்தின் பிரகடனம் உலகம் முழுவதையும் அடையப் போகிறது (மத்தேயு 24:14).
ராஜ்யத்தின் சுவிசேஷம் என்றால் என்ன? அந்த சுவிசேஷமானது பரிசுத்த ஆவியினால் உண்டாகும் நீதி, பரிசுத்த ஆவியினால் உண்டாகும் சமாதானம் மற்றும் பரிசுத்த ஆவியினால் உண்டாகும் சந்தோஷம் என்று ரோமர் 14:17 தெளிவாகப் போதிக்கிறது. அதை அறிவிப்பவர்கள் வெகு சிலரே. பெரும்பாலான ஜனங்கள் பாவ மன்னிப்பை மட்டுமே அறிவிக்கிறார்கள், இது ஒரு நல்ல முதல் படியாகும்.
எனக்கு, இது ஒரு கோப்பையை சுத்தம் செய்வது போல இருக்கிறது. என் சிறு மகன் என்னிடம் வந்து, “அப்பா, எனக்கு ஒரு கிளாஸ் பால் கொடுக்க முடியுமா?” என்று கேட்டுவிட்டு, அவன் என்னிடம் ஓர் அழுக்குக் கோப்பையை (cup) கொடுத்தால் (நம்முடைய இருதயத்தின் ஒரு படம் இது), நான் முதலாவது செய்வது அந்தக் கோப்பையை சுத்தம் செய்வது தான். அந்த அழுக்குக் கோப்பையில் நான் பாலை ஊற்ற மாட்டேன். நான் அந்தக் கோப்பையை எடுத்து முதலாவது நன்றாக சுத்தம் செய்வேன். ஆனால், நான் அதை அப்படி சுத்தம் செய்வதன் நோக்கம் என்ன? நான் அவனுக்கு ஒரு காலி கோப்பையை கொடுப்பதற்காக அல்ல! நான் அதைப் பாலினால் நிரப்பி, பிறகு அவனுக்குக் கொடுப்பேன்.
அதேபோல், நாம் கிறிஸ்துவிடம் வரும்போது, அவர் செய்யும் முதல் காரியம், கோப்பையின் உட்புறத்தை சுத்தம் செய்வது போல, நம்முடைய இருதயங்களை சுத்தம் செய்கிறார். ஆனால், அவர் அதை அப்படியே விட்டுவிடுகிறாரா? இல்லை! அவர் பரிசுத்த ஆவியினால் உண்டாகும் தேவனுடைய நீதியினாலும், தேவனுடைய சமாதானத்தினாலும், தேவனுடைய சந்தோஷத்தினாலும் அதை நிரப்புகிறார். இதுவே சுவிசேஷம். கிறிஸ்து இருதயத்தை சுத்தப்படுத்துவார், கோப்பையை சுத்தப்படுத்துவார் என்ற சத்தியத்தை மட்டுமே நாம் மற்றவர்களுக்கு வழங்கினால், அது நாம் ஜனங்களுக்கு ஒரு வெற்றுக் கோப்பையை வழங்குவதற்கு ஒப்பாகும், அதனால்தான் பல கிறிஸ்தவர்கள் இன்னும் தாகத்துடன் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் திருப்தியடையவில்லை, ஏனெனில் அவர்கள் ஒரு வெற்றுக் கோப்பையுடன் சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அந்தக் கோப்பை மெய்யாகவே சுத்தமாக இருக்கலாம், ஆனால் அது காலியாக இருக்கிறதே! “மகனே, நீ என்னிடத்தில் ஓர் அழுக்குக் கோப்பையைக் கொடுத்தாய், இதோ, இப்போது அது சுத்தமாக இருக்கிறது” என்று என் மகனுக்கு சுத்தமான கோப்பையைக் கொடுப்பதால் என்ன பயன்? தேவன் உங்களுக்கு அப்படித்தான் கொடுப்பார் என்றால் அது வெறுப்பாகத்தான் இருக்கும். என் மகன் என்னைப் பார்த்து, “ஐயோ அப்பா, எனக்குக் கொஞ்சம் பால் வேண்டும்” என்று கூறுவான்.
உங்களுக்கு நீதியின் மீது பசியும் தாகமும் உண்டா? பிரச்சனை என்னவென்றால், அநேக கிறிஸ்தவர்கள் நீதியின் மீது பசியும் தாகமும் கொள்ளவில்லை; அதனால்தான் அவர்கள் சுத்தமான காலி கோப்பையுடன் சுற்றி வருகிறார்கள்.
பழைய உடன்படிக்கைக்கும் புதிய உடன்படிக்கைக்கும் உள்ள வித்தியாசத்தை இப்படி சித்தரிக்கலாம்: தேவனுடைய ராஜ்யத்தை பூமிக்குக் கொண்டுவரும் பரிசுத்த ஆவியின் வரமானது ஒரு பழைய உடன்படிக்கை விசுவாசிக்குக் கொடுக்கப்பட்டபோது, அது ஒரு மேஜையில் தலைகீழாக வைக்கப்படும் ஒரு கோப்பையைப் போல இருக்கிறது. நீங்கள் ஒரு கூஜாவிலிருந்து தண்ணீரை, கவிழ்த்து வைக்கப்பட்டிருக்கும் அந்தக் கோப்பையில் ஊற்றுகிறீர்கள். அது பரிசுத்த ஆவியானவர் ஊற்றப்படுவதின் காட்சியாகும். பழைய ஏற்பாட்டுக் காலத்தில் இப்படித்தான் இருந்தது. தண்ணீர் பாய்ந்தது; பரிசுத்த ஆவியானவர் ஜனங்கள் மீது இருந்தார்; அவர்களைச் சுற்றிப் பாய்ந்து ஆயிரக்கணக்கான மற்றும் இலட்சக்கணக்கான ஜனங்களை ஆசீர்வதித்தார். தேவனால் அபிஷேகம் செய்யப்பட்ட ஊழியனாகிய மோசே வனாந்தரத்தில் வழிநடத்திய ஜனங்களின் தொகை இருபது லட்சம். ஆனால், மோசேயின் இருதயத்தின் உட்புறம் அழுக்காக இருந்தது. அவனால் கோபத்தை ஜெயிக்க முடியவில்லை. அவனுக்குக் கோபம் இருந்தபோதிலும், திரளான ஜனத்தை ஆசீர்வதிக்க அவனிடமிருந்து ஆசீர்வாதம் பாய்ந்தது.
பழைய ஏற்பாட்டில் தாவீது, சிம்சோன், கிதியோன் மற்றும் பல நபர்களுக்கும் அவ்விதமாகத் தான் இது இருந்தது. தேவனுடைய ஆவி அவர்கள் மேல் இருந்தார். தன் தாயின் வயிற்றிலிருந்தது முதலே தேவனுடைய ஆவியைத் தன் மீது கொண்டிருந்த பெரும் தீர்க்கதரிசி யோவான் ஸ்நானகன் கூட, இயேசு சிறையில் அடைக்கப்பட்ட போது கிறிஸ்துவைப் பற்றி சந்தேகம் கொண்டிருந்தான். பரலோகத்திலிருந்து வந்த ஒரு சத்தத்தைக் அவன் கேட்டிருந்தாலும் கூட, இயேசு தான் உண்மையில் மேசியாவா என்று அவன் கேள்வி எழுப்பினான். அவனுடைய கோப்பையின் உட்புறம் விசுவாசத்தால் நிரப்பப்படாததினால் தான் அவனுக்கு அவிசுவாசம் இருந்தது.
ஆனால் பெந்தெகொஸ்தே நாளில், கர்த்தர் இந்தக் கோப்பையை மேற்புறமாக திருப்பி, பரிசுத்த ஆவியை இருதயமாகிய கோப்பைக்குள் ஊற்றினார். பின்னர் அது பழைய ஏற்பாட்டில் இருந்ததைப் போல வழிந்தோடி ஜனங்களை ஆசீர்வதிப்பது மட்டுமல்லாமல், புதிய ஏற்பாட்டில் அதற்கும் அதிகமாக இருக்கும். அது உள்ளத்தில் இருந்து வரும் காரியமாகும். அதுவே நமக்குள்ளிருந்து புறப்பட்டு வரும் தேவனுடைய ராஜ்யம். இதுவே பெந்தெகொஸ்தே நாளில் வரப்போகிறது என்று இயேசு தீர்க்கமாக முன்னறிவித்த ராஜ்யமாகும். அதனால்தான் எருசலேம் பண்டிகையின் கடைசிநாளாகிய பிரதான நாளிலே இயேசு நின்று, சத்தமிட்டு, “வேதவாக்கியம் சொல்லுகிறபடி, ‘அவன் உள்ளத்திலிருந்து ஜீவத்தண்ணீருள்ள நதிகள் ஓடும்’” என்றார் (யோவான் 7:38). அது பெந்தெகொஸ்தே நாளுக்கு முன்பு நடக்காததும் நடக்கக் கூடாததுமாய் இருந்தது. ஆகவேதான் யோவான் 7:39 கூறுகிறது, “தம்மை விசுவாசிக்கிறவர்கள் அடையப்போகிற ஆவியைக்குறித்து இப்படிச் சொன்னார்; பரிசுத்த ஆவி இன்னும் அருளப்படவில்லை,” அதாவது இந்த விதத்தில் அருளப்படவில்லை, “ஏனென்றால் இயேசு இன்னும் மகிமைப்படுத்தப்படவில்லை.”
கிறிஸ்து மரித்து மீண்டும் உயிர்த்தெழுந்து தமது இரத்தத்தை பிதாவுக்கு முன்பாக சமர்ப்பிக்க வேண்டும். அப்போதுதான், மனுஷருடைய இருதயங்கள் சுத்திகரிக்கப்பட முடியும். காளைகள் மற்றும் ஆடுகளின் இரத்தம் ஒருபோதும் ஜனங்களின் இருதயங்களை சுத்தப்படுத்த முடியாது, அதனால்தான் தேவனால் பரிசுத்த ஆவியை ஜனங்களுக்குள் வைக்க முடியவில்லை. பழைய ஏற்பாட்டுக் காலத்தில் தேவனுடைய ராஜ்யம் ஜனங்களுக்குள் வர முடியாதிருந்தது. ஆனால் இப்போது கிறிஸ்து தம் இரத்தத்தை சிந்தி பிதாவினிடத்திற்கு ஏறிவிட்டதால், நம்முடைய ஒவ்வொரு பாவமும் கர்த்தரிடம் அறிக்கையிட்டால் சுத்திகரிக்கப்படும்.
ஆகவே, தேவன் கோப்பையை மேற்புறமாகத் திருப்பி, கிறிஸ்துவின் இரத்தத்தால் நம்மை சுத்திகரித்து, பரிசுத்த ஆவியை முதலில் நமக்குள் ஊற்றி, தேவனுடைய சித்தத்தைச் செய்ய அவர் நம்மைப் பலப்படுத்துகிறார். பிறகு, அவருடைய ஜீவன் நம் வார்த்தைகளாலும் செயல்களாலும் நம்மிடமிருந்து வெளிப்படுகிறது. ஆகையால், நாம் அதைச் செய்தது போல மற்றவர்களையும் தேவனுடைய சித்தத்தைச் செய்ய வழிநடத்த முடியும்.
பரிசுத்த ஆவியானவர் நம் உள்ளான மனுஷனிலிருந்து பாய்ந்தோடுகிறார். ஆவியானவர் நம் உள்ளத்திலிருந்து பாய்ந்தோடவில்லை என்றால், அது ஒரு பழைய உடன்படிக்கை வகையான ஊழியமாகும்.